آن سرا رهائيش ميدهد» و مؤمنى كه برادرش را خوار گرداند و بر يارى او توانا باشد خدا او را در دنيا و آخرت خوار نمايد «در دنيا بدبخت و در آخرت از رحمتش دور سازد») و از احسان و نيكى كه بمن شده و سپاس آن را بجا نياورده‌ام (حضرت رسول- صلّى اللّه عليه و آله- فرموده: هر كه باو احسان شود بايد جزاى آن را بدهد، اگر نتوانست بايد آن را بستايد، و اگر چنين نكرد كفران آن نعمت نموده، حضرت صادق- عليه السّلام- فرموده: خدا لعنت كند «از رحمتش دور گرداند» كسانى را كه راه احسان و نيكى را بريده و جلوگيرى مينمايند، گفتند: چه كسانى از راه احسان جلوگيرى ميكنند؟

فرمود: مردى كه باو احسان شود و آن را كفران نمايد) و از بدكردارى كه از من عذر خواسته و من عذرش را نپذيرفته‌ام (پيغمبر- صلّى اللّه عليه و آله- فرموده: كسيكه بيزارى جستن بد كردارى را از بدى كه كرده راست گويد يا دروغ نپذيرد و بر سر حوض «نهرى كه خداى تعالى در بهشت بمن عطا كرده» نزد من نخواهد آمد) و از نيازمندى كه از من درخواست نموده و من او را نبخشيده و بر خود برترى نداده‌ام (حضرت صادق- عليه السّلام- به ابان بن تغلب فرمود: هر گاه نصف دارائيت را بمؤمنى تقسيم نمودى او را بر خود مقدّم نداشته و برترى نداده‌اى و تو و او يكسان هستيد، او را بر خود برترى ميدهى اگر از نصف ديگر باو ببخشى) و از حقّ صاحب حقّ مؤمنى كه بر من لازم است و آن را نداده‌ام (معلّى ابن خنيس گفته: بحضرت صادق- عليه السّلام- گفتم: حقّ مسلمان بر مسلمان چيست؟ فرمود: هفت حقّ واجب است، حقّى از آنها نيست جز آنكه بر او واجب ميباشد، اگر حقّى از آنها را ضايع سازد از دوستى خدا و طاعت او بيرون رفته، و خدا را در او نصيب و بهره‌اى نيست «خدا را بندگى نكرده» بآنحضرت گفتم: فدايت شوم آن هفت حقّ چيست؟ فرمود:

اى معلّى من بر تو مهربانم ميترسم آنها را ضايع و تباه سازى و حفظ نكنى و بدانى و عمل ننمائى، گفتم: قوّت و توانائى جز از جانب خدا نيست «اميد است خداى تعالى توانائى و توفيق عمل بآنها را عطاء فرمايد» فرمود: كمتر حقّ از آنها آنست كه براى او دوست دارى آنچه را كه براى خود دوست ميدارى، و نپسندى‌