[5 در حاليكه در بين آن بيمارى كردارهاى پاكيزه‌اى است كه دو فرشته نويسنده اعمال برايم نوشته‌اند، كردارى كه نه دلى در آن انديشه نموده، و نه زبانى بآن گويا گشته، و نه اندامى (در انجامش) رنج كشيده، بلكه (نيكيهاى نوشته شده در اين اوقات) فضل و احسان تو است بر من (رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرموده: خداى عزّ و جل بفرشته‌اى كه بمؤمن موكّل است هنگاميكه بيمار ميشود ميفرمايد: براى او بنويس آنچه را كه در تندرستى براى او مينوشتى، زيرا من او را گرفتار نموده‌ام، و هم آن حضرت فرموده: درد سر يكشب هر گناهى جز گناهان بزرگ را از بين ميبرد)-] [6 بار خدايا بر محمّد و آل او درود فرست، و آنچه برايم پسنديده‌اى (بيمارى يا اندوه و گرفتارى) را محبوب من گردان، و آنچه كه بر من فرود آورده‌اى برايم آسان فرما، و مرا (در برابر اين گرفتارى) از چركى كردارهاى پيش از اينم پاك كن، و اعمال بد پيش از اينم را نابود ساز، و شيرينى تندرستى را برايم پديدآور، و گوارائى سلامتى را بمن بچشان، و بيرون شدن از بيماريم را بعفو و بخششت و بازگشت از در افتادنم را بگذشتت و رهائى از اندوهم را برحمتت و تندرستى‌ام از اين سختى را بگشايشت قرار ده-] [7 زيرا توئى كه بى استحقاق احسان ميكنى و نعمت بزرگ ميبخشى، و توئى بسيار بخشنده ستوده شده، و توئى داراى عظمت و بزرگى.-]