211. خبر حسن‌

خبرى كه تمام راويان آنها امامى و ممدوح باشند، (بدون آنكه تصريح به عدالت آنها شده، و يا مذمتى شده باشند.) و يا فردى از آنها امامى ممدوح اما غير موثق بوده، و لو بقيه همگى امامى عادل باشند، به آن «خبر حسن» گويند. [1]

212. خبر صحيح‌

خبرى كه تمام راويان آن امامى عادل باشند، خبر صحيح نام دارد. اگرچه بعضى «ضابط» بودن را هم اضافه كرده‌اند. خبر صحيح يا اعلى است، و يا اوسط و يا ادنى. خبر صحيح اعلايى خبرى است كه امامى و عادل بودن تمام راويان را با علم يا شهادت دو نفر عادل، يا بعضى از آنها را با علم و بعضى را با شهادت دو عادل يافته باشيم، و اما اگر امامى و عادل بودن همه و يا بعضى را به‌وسيله شهادت يك عادل به دست آورده باشيم، به آن «صحيح اوسط» گويند. همان گونه كه اگر امامى و عادل بودن همه و يا بعضى را با ظن اجتهادى به دست بياوريم، به آن «صحيح ادنى» گويند. [2]

213. خبر ضعيف‌

خبرى كه تمام يا بعضى از راويان آن به جهت فسق در عقيده يا عمل و يا هر دو مورد جرح و مذمت قرار گرفته باشند، «خبر ضعيف» ناميده مى‌شود. [3]

انواع خبر ضعيف عبارتند از: 1. مرسل؛ 2. منقطع؛ 3. معضل؛ 4. مدلّس؛ 5. معلّل؛ 6. مضطرب؛ 7. مقلوب؛ 8. شاذّ؛ 9. منكر؛ 10. متروك‌ [4].

214. خبر متواتر [5]

تواتر در لغت به‌معناى يكى پس از ديگرى است. در قرآن آمده: «ما رسولان را يكى پس از ديگرى فرستاديم» [6] و در اصطلاح به خبر عده‌اى گويند كه تبانى و توافق آنان بر كذب محال بوده، و از قول آنان علم حاصل شود.

در چه صورتى خبر متواتر مفيد علم است؟

علماء دو شرط براى شنونده و سامع، و چهار شرط براى راويان و مخبرين به شرح زير ذكر كرده‌اند:

1. شنونده نبايد عالم به مضمون خبر باشد. 2. شنونده بايد خالى الذهن باشد، نه آنكه مضمون خبر