گويا آن عالم‌ [1] شيعى در مقام جواب، عاجز مى‌شود لكن آن داستان شهرت پيدا مى‌كند و سائر علما در مقام جواب برمى‌آيند.

اينك به بيان پاسخ مصنف قدّس سرّه مى‌پردازيم:

سؤال: آيا هدف عالم يهودى از تمسك به استصحاب، اين است كه مسلمان را به آن الزام كند يا اينكه هدف اقناعى دارد و درصدد است با تمسك به استصحاب، خودش را نسبت به بقاء نبوت حضرت موسى عليه السّلام قانع نمايد؟

جواب: با تمسك به استصحاب به هيچ‌يك از آن دو هدف نمى‌توان نائل شد- يعنى:

اصلا استصحاب جريان پيدا نمى‌كند.

توضيح ذلك: الف: اگر منظور عالم يهودى از تمسك به استصحاب، الزام مسلمان به بقاء نبوت حضرت موسى عليه السّلام باشد، سؤال ما اين است كه:

«اولا» معناى استصحاب بقاء نبوت موسى عليه السّلام چيست؟ اگر مقصود، اين است كه اكنون هم نبوت از روح مقدس و شريف او در عالم ارواح، منسلخ نشده، ما هم نسبت به‌

[1]... قد ذكر بعض مشايخنا انه السيد حسين القزوينى و قيل إنّه السيد محسن الكاظمى و لكنى قد رايت رسالة من بعض تلامذة السيد السند العلامة الطباطبائى الملقب ببحر العلوم قدّس سرّه قد نسب هذه المناظرة فيها اليه و قد وقعت حين سافر من نجف اشرف الى زيارة جده ابى عبد اللّه الحسين «ع» فى بلدة معروفة الآن «بذي الكفل» و هى مجمع اليهود و قد كانت الرسالة عندى مدة ثم اخذها بعض الطلبة مع عدة من الرسائل فذهب بها منذ خمسين سنين او ازيد و لكن ببالى ان الموجود فيها ان اليهود الذى ناظره قد عجز فى الجواب و كلّ لسانه فى الخطاب على عكس ما نقله المحقق القمى «قدّس سرّه» من افحام الفاضل و ينبغى ان يكون الامر كما وصفناه اذ كيف يمكن ان ينسب اليه العجز فى مناظرة اليهود و هو مفتاح كنوز الدلائل و كشاف رموز المسائل لم تسمح الايام بمثله و لم تلد الاعوام بشكله و هو ذو مفاخر و كرامات و مآثر و علامات قدس اللّه روحه و طيّب رمسه ... ر. ك: اوثق الوسائل 516.