است نوع الانواع جوهر است و حيوان جنس قريب انسان است و جسم نامى و جسم مطلق اجناس متوسطه‌اند و جوهر جنس الاجناس ميباشد و همه انواع مختلف جوهرى مشمول جوهر هستند. سپس از بالا يعنى از جوهر كه بپائين مى‌آئيم و كلى پائين را ببالا مقايسه ميكنيم جسم مطلق كه مشمول و مادون جوهر است اولين نوع اضافى است و نوع عالى ناميده ميشود و بترتيب كه پائين مى‌آئيم جسم نامى و حيوان نوع متوسط هستند و انسان كه نوع اخير و نوع الانواع است در آخر قرار گرفته است‌ [1].

نسبت مابين جنس و نوع اضافى‌

(87) نسبت بين نوع اضافى و جنس عموم و خصوص من‌وجه است.

مورد اجتماع آنها نوع عالى و انواع متوسطه ميباشد و اين كليها نسبت بمادون خود جنس و با مقايسه بمافوق نوع ميباشند. مورد افتراق جنس از نوع جنس الاجناس است كه تحت جنس ديگرى قرار نگرفته تا نسبت بآن نوع بوده باشد. و مورد افتراق نوع از جنس نوع اخير است. زيرا كليهاى ديگرى مادون آن نيست تا نسبت بآنها جنس بوده باشد.

[فصل‌]

تعريف فصل‌

(88) فصل بمعنى جدا شدن و جدائى ميباشد و از آنجهت فصل منطقى را فصل ناميده‌اند كه مميز ذات است بعد از آنكه در يكى از

[1] در شماره 74/ 2 و 77/ 2 بيان شد كه اين مطالب براى تقريب ذهن محصل و برخلاف تحقيق است.