نام کتاب : شيعه در اسلام - ط جديد نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 1 صفحه : 58
سادات مرعشى در مازندران
سالهاى متمادى سلطنت كردند[1]
شاه خدا بنده از پادشاهان
مغول، مذهب شيعه را اختيار كرد و اعقاب او از پادشاهان مغول ساليان دراز در ايران
سلطنت كردند و از تشيع ترويج مىكردند.
همچنين سلاطين آق قويونلو
و قره قويونلو كه در تبريز حكومت مىكردند[2] و دامنه حكمرانى شان تا فارس و كرمان كشيده مىشد و همچنين حكومت
فاطميين نيز ساليان دراز در مصر برپا بود.
البته قدرت مذهبى جماعت با
پادشاهان وقت تفاوت مىكرد؛ چنانكه پس از برچيده شدن بساط فاطميين و روى كار آمدن
سلاطين آل ايوب صفحه برگشت و شيعه مصر و شامات، آزادى مذهبى را به كلى از دست
دادند و جمع كثيرى از شيعه از دم شمشير گذشتند.[3]
و از آن جمله شهيد اول
محمدبن محمد مكى، يكى از نوابغ فقه شيعه در سال 786 هجرى در دمشق به جرم تشيع كشته
شد.[4]
همچنين شيخ اشراق شهاب
الدين سهروردى در حلب به جرم فلسفه به قتل رسيد.[5]
روى هم رفته در اين پنج
قرن، شيعه از جهت جمعيت در افزايش و از جهت قدرت و آزادى مذهبى تابع موافقت و
مخالفت سلاطين وقت بودهاند و هرگز در اين مدت، مذهب تشيع در يكى از كشورهاى
اسلامى، مذهب رسمى اعلام