و از تاويلات شب قدر روحانيت وجود اولياء است چه بعض اولياء كه ضنائن اللّه‌اند مستورند از نظر خلق و بعنوان ولايت ظهور ندارند. و اوليائى كه ظاهرند به صورت به روحانيت مختفى‌اند و معرفت ايشان صعب است. و در حديث شريفى واقع است كه:

ان اللّه خبأ ثلاثة، فى ثلاثة: خبأ رضاه فى طاعاته فلا تستحقرن شيئا من طاعاته فلعل رضاه فيه، و خبأ سخطه فى معاصيه فلا تستحقرن شيئا من معاصيه فلعل سخطه فيه، و خبأ أوليائه تحت خلقه فلا تستحقرن أحدا فلعله هو الولى.

يعنى بدرستى كه خداى تعالى پنهان كرده سه چيز را در سه چيز: پس پنهان كرده رضاى خود را در طاعتهاى خود پس حقير مشمار هيچ طاعتى از طاعات را كه شايد رضاى او از تو بسبب آن باشد، و پنهان كرده غضب خود را در معاصى و نافرمانيها پس حقير مشمار هيچ يك از معاصى را كه شايد مورد غضب او باشى بسبب ارتكاب آن، و پنهان كرده اولياء خود را كه انسان كاملند در ميان خلق پس حقير مشمار و قليل المبالاة مباش به أحدى كه شايد او از اولياء اللّه باشد. انتهى.

راقم در غزلى گفته است:

ص 10 خمرت طينة آدم بيدى اربعون صباحا، يدى بر صيغت تثنيت است كه اسماء جمالى و جلالى درهم‌