نزف‌: خارج كردن و خارج شدن لازم و متعدى بكار رفته است «نَزَفَ‌ ماءَ البئر نَزْفاً» يعنى همه آب چاه را كشيد «نُزِفَتِ‌ البِئْر» يعنى آب چاه كشيده شد.

إنْزَاف مثل نزف لازم و متعدى آمده است. بشخص مست نَزِيف گويند كه عقلش بعلت مستى مسلوب شده گوئيم: «نُزِفَ‌ الرَّجُلُ» (بصيغه مجهول) يعنى مرد عقلش رفت و مست شد. لا فِيها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ‌ صافات: 47. «يُنْزَفُونَ» در قرآنها بصيغه مجهول است. ولى معلوم و بكسر زاء نيز خوانده شده. عاصم در اين آيه آنرا بفتح زاء و در آيه‌ لا يُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا يُنْزِفُونَ‌ واقعة: 19. بكسر زاء خوانده است مخفى نماند كه هر دو از باب افعال‌اند.

معنى آيه اوّل: در شراب بهشتى دردى نيست و از آن مست و مسلوب العقل نميشوند. معنى آيه دوّم: از خمر بهشتى درد سر عارضشان نميگردد و عقلشان مسلوب نميشود بقيه مطلب در «غول» ديده شود ظاهرا غول و صداع در هر دو آيه بيك معنى باشد.

نزول: اصل نزول بمعنى فرود آمدن است چنانكه در مفردات و مصباح و اقرب گفته است عبارت راغب چنين است: «النُّزُولُ‌ فى الاصل:

هو انحطاط من علوّ» در باره باران آمده: أَ أَنْتُمْ‌ أَنْزَلْتُمُوهُ‌ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ‌ الْمُنْزِلُونَ‌ واقعة: 69. آيا شما آنرا از ابر فرود آورده‌ايد يا ما فرود آورندگانيم؟ ايضا: رَبَّنا أَنْزِلْ‌ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ ... مائده: 114.

خدايا بما از آسمان مائده‌اى فرود آور.

وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ‌ حديد: 25. وَ أَنْزَلَ‌ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِيَةَ أَزْواجٍ ... زمر:

6. يا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمْ لِباساً يُوارِي سَوْآتِكُمْ ... اعراف: 26.

قَدْ أَنْزَلَ‌ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْراً. رَسُولًا يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ ... طلاق: 10.

ميدانيم كه آهن در سنگهاست، انعام ثمانيه در زمين‌اند، لباس از زمين‌