تهيّه ميشود و رسول در عالم ما است پس علت آمدن «انزال» در اينها چيست: بنظر ميايد كه جواب همه اينها در وَ إِنْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ‌ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ‌ حجر: 21.

باشد در اين آيه بهر چيز انزال اطلاق شده و چون تدبير همه از جانب خداوند است اطلاق انزال بر همه صحيح ميباشد.

ميشود گفت: ذرّات آهن در اشعّه كيهانى و گازهاى هوا و غيره است و از آسمان بزمين ميبارد، ميشود گفت: نطفه حيوانات از هوا ميبارد همانطور كه ميكروب‌ها بر گوشتها و پنيرها ميبارد و مخمّرها بر آب انگور ميبارند، بعضى‌ها «رَسُولًا» را جبرئيل گفته‌اند ولى جمله‌ يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ‌ آنرا ردّ ميكند.

نُزُل‌: (بضمّ ن، ز): آنچه براى ميهمان آماده شده تا بر آن نازل شود چنانكه در قاموس گويد: آنرا منزل نيز گفته‌اند راغب گويد: «النُّزُلُ‌:

ما يُعدّ لِلنَّازِلِ‌ من الزَّاد».

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ‌ نُزُلًا كهف: 107. باهل ايمان و عمل جنّات فردوس منزل يا مهيّا شده است. وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ. فَنُزُلٌ‌ مِنْ حَمِيمٍ. وَ تَصْلِيَةُ جَحِيمٍ‌ واقعة: 92- 94. امّا اگر از مكذّبين و گمراهان باشد پس براى اوست آماده شده‌اى از آب جوشان و انداخته شدن بآتش بزرگ‌ إِنَّا أَعْتَدْنا جَهَنَّمَ لِلْكافِرِينَ‌ نُزُلًا كهف: 102. نَزْلَة:

يكبار نازل شدن‌ وَ لَقَدْ رَآهُ‌ نَزْلَةً أُخْرى‌ نجم: 13. در يك نزول ديگر او را ديده است.

مُنْزَل‌: (بصيغه مفعول) مصدر ميمى و اسم مفعول است‌ وَ قُلْ رَبِ‌ أَنْزِلْنِي‌ مُنْزَلًا مُبارَكاً ... مؤمنون:

29. بگو پروردگارا مرا از كشتى فرود آور فرود آوردن مباركى و در آيه‌ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلاثَةِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِكَةِ مُنْزَلِينَ‌ آل عمران: 124.

اسم مفعول است.