در كلام اللَّه مجيد آمده است.

يهود: «وَ قالَتِ‌ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصارى‌ عَلى‌ شَيْ‌ءٍ» بقره: 113. «ما كانَ إِبْراهِيمُ‌ يَهُودِيًّا وَ لا نَصْرانِيًّا وَ لكِنْ كانَ حَنِيفاً مُسْلِماً» آل عمران: 67.

يهود نام قومى است كه ابتداء آن از دوازده فرزند حضرت يعقوب عليه السّلام است واحد آن يهودى و مؤنّثش يهوديّه و چون كسى را به يهود نسبت دهند گويند: يهودىّ چنانكه در آيه شريفه گذشت ولى مراد از آن در آيه دين است نه نژاد و در «هود» اين معنى را توضيح داده‌ايم بآنجا رجوع شود.

هيچ قومى نسبت به پيامبرانشان مانند يهود نافرمانى نكرده و در ميان هيچ قومى باندازه يهود پيغمبر مبعوث نگرديده و معجزات بوقوع نپيوسته است بلكه معجزات پيامبران يهود از همه بيشتر بوده است. قرآن مجيد در سوره‌هاى:

بقره، آل عمران، مائده و توبه ببدعتها و كارهاى خلاف و سرگذشتهاى شنيع يهود متعرّض شده و همه را آفتابى كرده است.

يوم‌: از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدّتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران گفته‌اند در نهج البلاغه حكمت 396.

فرموده:

«الدَّهْرُ يَوْمَانِ‌ يَوْمٌ‌ لَكَ وَ يَوْمٌ‌ عَلَيْكَ».

دنيا دو روز است روزى بخير تو و روزى بر عليه تو. مراد از يوم وقت و زمان است.

«مالِكِ‌ يَوْمِ‌ الدِّينِ» فاتحه: 4. مراد از يوم چنانكه ميدانيم وقت و زمان است‌ «قالَ كَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ‌ يَوْماً أَوْ بَعْضَ‌ يَوْمٍ‌» بقره: 259. روز در اين آيه همان روز معمولى مقابل شب است. البته در «بَعْضَ يَوْمٍ» ...

«الْيَوْمَ‌ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي» مائده: 3. الف و لام در «الْيَوْمَ» براى حضور است يعنى: امروز دينتان را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم.

«إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ‌ ...» يونس: 3. در «سماء» و «ارض» گذشت كه مراد از ايام در اين آيه و نظائر