رسيد بى آنكه داخل شود و گاهى دخول نيز در آن هست: در صحاح آمده: «وَرَدَ وُرُوداً: حضر».

بنا بر اين ورود بمعنى اشراف و نيز بمعنى دخول است‌ وَ لَمَّا وَرَدَ ماءَ مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ يَسْقُونَ‌ قصص: 23. چون بآب مدين رسيد ديد گروهى بچهارپايان آب ميدهند در اين آيه بمعنى نزديك شدن و رسيدن است.

و در آيات‌ إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَها وارِدُونَ‌. لَوْ كانَ هؤُلاءِ آلِهَةً ما وَرَدُوها ... انبياء: 98- 99. يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ‌ النَّارَ هود:

98. منظور دخول است.

وَارِد: كسى است كه از رفقا براى آب آوردن جلو افتاده است‌ وَ جاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وارِدَهُمْ‌ فَأَدْلى‌ دَلْوَهُ قالَ يا بُشْرى‌ هذا غُلامٌ ... يوسف: 19.

ظاهرا اين تسميه از آنجهت است كه او پيش از ديگران بآب ميرسد يعنى كاروانى بيامد آبدار خويش را فرستادند دلو را بالا كشيد گفت: اى مژده اين پسرى است.

در اينجا لازم است چند آيه را بررسى كنيم:

1- وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وارِدُها كانَ عَلى‌ رَبِّكَ حَتْماً مَقْضِيًّا. ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها جِثِيًّا مريم: 71- 72 ضمير «وارِدُها» راجع بجهنّم است يعنى: همه شما اعمّ از نيكوكار و بدكار وارد جهنّم خواهيد شد، سپس پرهيزكارانرا نجات ميدهيم و ستمكاران را بزانو در آمده در آن ميگذاريم.

آيا مراد از ورود نزديك شدنست يا دخول؟ كلمه‌ ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا دو چيز مى‌فهماند يكى اينكه همه مردم بدون استثناء وارد جهنّم خواهند شد و گرنه براى اين كلمه محلّى نمى‌ماند. دوّم اينكه مراد از ورود دخول است و گرنه در صورت عدم دخول نجات دادن معنى ندارد و آنگهى‌ وَ نَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيها ترك‌