جاءَهُمْ مُوسى‌ بِالْبَيِّناتِ‌ عنكبوت:

39. و نيز آيه‌ وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‌ بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ. إِلى‌ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ‌ وَ قارُونَ فَقالُوا ساحِرٌ كَذَّابٌ‌ غافر: 23 و 24.

طبرسى رحمه الله فرموده: هامان وزير فرعون و قارون خزانه‌دار او بود. در كتاب استر از مجموعه كتابهائيكه با تورات فعلى چاپ شده هامان نامى ذكر شده كه وزير اوّل اخشويروش بوده و بواسطه خشمى كه بر مردخاى يهودى گرفت پادشاه را بقتل عام يهود در فارس تشويق كرد.

استر معشوقه شاه آن فرمان را باطل و موجبات اعدام هامان را فراهم كرد.

اگر اين مطلب صحت هم داشته باشد يقينا هامانيكه در قرآن مجيد ذكر شده، او نيست كه او معاصر فرعون و با فرعون همكارى داشته است.

هَمَنَ‌: الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ‌ الْمُهَيْمِنُ‌ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ حشر:

23. در قاموس گويد: «هَيْمَنَ‌ على كذا: صار رقيبا عليه و حافظا» يعنى بر او مراقب و نگهدار شد در مجمع البيان فرموده: «هَيْمَنَ‌ الرّجل» يعنى مراقب و حافظ و حاضر گرديد. على هذا مهيمن بمعنى مراقب و حافظ است مثل رقيب كه در اسماء حسنى آمده است. يعنى: اوست خداى حاكم، پاك، بى‌آزار، ايمنى ده، مراقب بندگان، توانا، مصلح.

وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ ...

مائده: 48. ضمير «عَلَيْهِ» به‌ «الْكِتابَ» دوّم راجع است كه مراد مطلق كتابهاى آسمانى گذشته است يعنى:

قرآن را بحق بر تو نازل كرديم كه هم كتابهاى گذشته را تصديق ميكند و هم مراقب و حافظ آنهاست.

ميشود گفت قرآن با مهيمن و مراقب بودن دو كار انجام ميدهد يكى اينكه حافظ آنهاست و وجود آنها را تثبيت و تصديق ميكند ديگرى آنكه مراقب و مسلط بر آنهاست و آنچه از اغلاط و تحريف و نسيان‌