پناه ميبرم از اينكه كنار من حاضر شوند و اغوايم كنند.

همس‌: وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً طه:

108. همس صداى آهسته است و همس اقدام صداى بسيار آهسته پاها است در نهج البلاغه خطبه 221 آمده:

«وَ لَا هَمْسُ‌ قَدَمٍ فِي الْأَرْضِ».

و نه صداى آهسته پائى در زمين. يعنى روز قيامت صداها براى خدا خاموش شده، نميشنوى مگر صداى آهسته‌ايرا، اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است.

هم‌: قصد و اراده. بمعنى حزن و اضطراب نيز در قرآن مجيد بكار رفته است. وَ هَمَّتْ‌ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ‌ غافر: 5. هر امّت رسولشان را قصد كردند كه بگيرندش. وَ هَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا توبه: 74. و قصد كردند آنچه را كه نرسيدند.

وَ لَقَدْ هَمَّتْ‌ بِهِ وَ هَمَ‌ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى‌ بُرْهانَ رَبِّهِ‌ يوسف: 24. يعنى زن قصد كرد يوسف را كه از او كام بگيرد و يوسف هم اگر برهان پروردگارش را نميديد زنرا قصد ميكرد كه از او كام بگيرد، برهان ظاهرا همان ايمان و عقيده راسخ يوسف عليه السلام بود، يوسف بشرى بود داراى غريزه جنسى اگر ايمان راسخ نداشت مثل آنزن بوى تمايل ميكرد.

وَ طائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ‌ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ... آل عمران:

154. يعنى گروهى را فكر خودشان مضطرب و ناراحت كرده بود و درباره خدا گمان ناحق ميبردند.

هامان‌: إِنَّ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ‌ وَ جُنُودَهُما كانُوا خاطِئِينَ‌ قصص: 8.

اين لفظ مجموعا شش بار در قرآن مجيد آمده و از فَأَوْقِدْ لِي يا هامانُ‌ عَلَى الطِّينِ‌ قصص: 38. وَ قالَ فِرْعَوْنُ يا هامانُ‌ ابْنِ لِي صَرْحاً غافر: 36. كه فرعون باو دستور ميدهد، روشن ميشود كه وزير و پيشكار فرعون بوده است.

در عين حال مقامش بسيار مهمّ بوده كه در رديف فرعون شمرده شده‌ وَ قارُونَ وَ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ‌ وَ لَقَدْ