وَ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنا مِنَ الْأَرْضِ‌ يَنْبُوعاً اسراء: 90.

گفتند: بتو ايمان نياوريم تا بما در زمين چشمه‌اى جارى كنى.

أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَكَهُ‌ يَنابِيعَ‌ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مُخْتَلِفاً أَلْوانُهُ ... زمر: 21.

آيا ندانستى كه خدا از آسمان آب نازل كرد و آنرا در چشمه‌هائى وارد نمود و سپس بوسيله آن كشت رنگارنگ را ميروياند.

اگر منظور از «ينابيع» فقط چشمه‌ها و چاه‌ها باشد منظور آنست كه از آسمان نازل گرديد و در زمين فرو رفت و بوسيله قنات و چاه كندن در دسترس مردم قرار گرفت ولى ظاهرا منظور هر منبع آب است اعمّ از رودخانه‌ها و قنوات و غيره چنانكه در مجمع فرموده نظير وَ أَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ‌ مؤمنون:

18. اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.

نتق: كندن چيزى از ريشه‌اش. چنانكه در مجمع از ابو عبيده نقل شده، بقولى در اصل بمعنى رفع و بلند كردن است، به زن ناتِق گويند كه فرزندان خويش را بلند ميكند و بقول بعضى اصل آن جذب است ولى رفع مورد تصديق قرآن است زيرا گاهى در مورد نتق «رفع» بكار رفته چنانكه خواهد آمد وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوا أَنَّهُ واقِعٌ بِهِمْ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْكُرُوا ما فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‌ اعراف: 171. آنگاه كه كوه را بالاى آنها بلند كرديم گوئى سايبان است، گمان كردند كه بر آنها خواهد افتاد، گفتيم: آنچه را كه از احكام و كتاب داده‌ايم جدّى بگيريد ...

از اين آيه روشن ميشود كه از جمله معجزات موسى عليه السلام آن بود كه كوه بالاى سر بنى اسرائيل قرار گرفت و همچون سايبان بر آنها سايه افكند تا بوسيله ديدن آن معجزه در دين خويش عامل و راسخ باشند. نظير اين است آيه: وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ ...