و تداعى بالقاب گفته است معنى آيه:

بر خودتان عيب نبنديد و با القاب بد يكديگر را نخوانيد يا بهمديگر القاب بد ننهيد، اين لفظ فقط يكبار در كلام الله آمده است.

در نهج البلاغه خطبه 191 در وصف متقين آمده:

«وَ لَا يُنَابِزُ بِالْأَلْقَابِ وَ لَا يُضَارُّ بِالْجَارِ».

محمد عبده آنرا صدا كردن با لقب بد گفته است يعنى متّقى مردم را با لقب زشت نميخواند و بهمسايه ضرر نميرساند. در نهايه گفته: «التَّنَابُزُ: التَّداعِى بالألقاب» و از آنست حديث:

«أَنَّ رَجُلًا كَانَ‌ يُنْبَزُ قَرْقُورَا».

يعنى مردى را لقب قرقور داده بودند.

نبط: در قاموس گفته: نَبَطَ (بفتح اوّل و دوّم) اولين آبى است كه در چاه ظاهر ميشود طبرسى نيز چنين گفته است‌ استنباط بمعنى استخراج است بهر چيزيكه استخراج شده و در برابر رؤيت چشم يا معرفت قلب قرار گرفته مستنبَط (بصيغه مفعول) گويند. وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى‌ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ‌ يَسْتَنْبِطُونَهُ‌ مِنْهُمْ ... نساء: 83.

يعنى: منافقان يا ضعيف الايمانها چون چيزى از ايمنى مثل غلبه سپاه مسلمين بكفّار يا از خوف مثل هجوم مشركين بمسلمانان، دريافتند آنرا ميان مردم منتشر ميكنند و اگر آنرا برسول خدا و باولى الامر ارجاع ميكردند رسول و اولى الامر كه استنباط ميكنند آنرا ميدانستند.

يعنى بايد در اينگونه كارها مطلب را ميان مردم منتشر نكرد و باعث ناامنى نشد بلكه باولى الامر ارجاع كرد تا درباره آن تحقيق كنند. اين لفظ تنها يكبار در كلام الله آمده است.

نبع: جوشيدن آب از چشمه «نَبَعَ‌ الماءُ نَبْعاً: خرج من العين» يَنْبُوع‌ را هم چشمه و هم جدول پر آب گفته‌اند چنانكه در قاموس و اقرب آمده ولى در صحاح و مجمع فقط عين الماء فرموده‌اند جمع آن‌ يَنَابِيع‌ است.