«اى التى يجب ان تعقد عليها الْعَزِيمَةُ».

اولُوا الْعَزْم‌

«فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ‌ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ» احقاف 35.

أولو العزم گرچه بمعنى صاحبان اراده و صاحبان تصميم و استقامت است ولى بنا بتفسير ائمه عليهم السلام عبارت‌اند از صاحبان شريعت مستقل على هذا عزم بمعنى شريعت و كتاب است و آن با معنى اصلى عزم مناسب است. اگر «من» در مِنَ الرُّسُلِ‌ براى تبعيض باشد نتيجه اين ميشود كه بعضى از پيامبران أولو العزم‌اند نه همه آنها و اگر براى بيان باشد أولو العزم بودن همه پيامبران مراد است. نظير آيه‌ «فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ» كه «من» براى بيان است چنانكه ابن زيد و جبائى وعده ديگر بر اين عقيده‌اند ولى اكثر مفسران آنرا براى تبعيض گرفته‌اند و روايات مستفيض آنرا تأييد ميكنند.

ناگفته نماند: قرآن مجيد اصل دين را به پنج نفر از پيامبران اختصاص ميدهد چنانكه فرموده: «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌ وَ عِيسى‌ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ» شورى: 13. ايضا آيه‌ «وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثاقَهُمْ وَ مِنْكَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‌ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ مِيثاقاً غَلِيظاً» احزاب: 7.

در آيه اول فرموده: دين شما همان است كه بنوح و محمد و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السلام وحى و توصيه شد، آيه دوم درباره اخذ عهد از همه پيامبران مخصوصا از پنج نفر فوق است. ميشود از اين دو آيه استفاده كرد كه اولا أولو العزم اين پنج نفراند و ثانيا أولو العزم كسانى‌اند كه داراى كتاب و شريعت مستقل‌اند و گرنه همه پيامبران سلام اللّه عليهم داراى صبر و ثبات و استقامت بوده‌اند.

در صافى از كافى از امام صادق عليه السّلام منقول است كه: أولو العزم عبارت‌اند نوح، ابراهيم، موسى، عيسى، محمد عليهم السلام گفتند چرا