عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً» توبه: 36.

عدّه زن مطلقه مدت معدود است كه بايد در آن از ازدواج خوددارى كند. «إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَطَلِّقُوهُنَ‌ لِعِدَّتِهِنَ‌ وَ أَحْصُوا الْعِدَّةَ» طلاق: 1.

«فَضَرَبْنا عَلَى آذانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ‌ عَدَداً» كهف: 11. عدد ظاهرا بمعنى معدود است و شايد تقدير آن «ذات عدد» باشد.

«قالُوا لَبِثْنا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَسْئَلِ‌ الْعادِّينَ‌» مؤمنون: 113. گفته‌اند:

مراد از عادّين ملائكه حسابگر اعمال يا حسابگر اعمار يا هر كه قدرت حساب دارد، است.

«وَ اذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ‌ مَعْدُوداتٍ‌» بقره: 203. آيه در بيان اعمال حجّ است مراد از ايّام معدودات ايّام تشريق است يعنى روز 11 و 12 و 13 ذو الحجة، و مراد از ذكر خدا تكبيرات مخصوصى است كه بعد از پانزده نماز خوانده ميشود براى كسانيكه در «منى» هستند و بعد از ده نماز براى ديگران در تفسير عياشى چند روايت نقل شده كه ايّام معدودات ايام تشريق و ذكر عبارت است از تكبير بعد از نماز.

تكبير آنروزها بنقل مجمع بدين قرار است:

«اللَّهُ أَكْبَرُ. اللَّهُ أَكْبَرُ. لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ. وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ. اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا هَدَانَا. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَوْلَانَا وَ اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ».

«قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ‌» آل عمران: 24. اين ادّعاى يهود است راجع بعذاب آخرت. و مرادشان كم بودن مدت آنست بقولى مراد از ايام معدودات چهل روز است بقدر مدّت عبادت گوساله و بقولى مدت آن هفت روز بود و همان هفت روز مراد است و از جبائى نقل شده كه: غرض قطع شدن عذاب است يعنى پيوسته در عذاب نخواهيم بود. قول جبائى و هفت روز از قول اول اقوى است كه بنى اسرائيل همه چهل روز مدّت ميعاد موسى را عبادت گوساله نكردند بلكه بعد از گذشتن يكماه آن زمزمه پيدا شد و اللّه العالم.