عدس مشهور است و از حبوبات خوردنى است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن
آمده است. و آن از جمله درخواستهاى بنى اسرائيل از موسى عليه السّلام است.
عدل:برابرى. و آنچه گفتهاند از قبيل: مثل، فديه، ضدّ جور، همه از مصاديق
معنى اولاند در اقرب آمده:
«عَدَلَفُلَاناً: وَازَنَهُ-عَدَلَالقَاضِيعَدْلًا: أَنْصَفَ» عدل مصدر و اسم هر دو
آمده است. ايضا عدل و عدول بمعنى ميل كردن و ظلم آمده است.
در تفسير صافى ذيل آيه «وَوَضَعَ الْمِيزانَ»رحمن: 7. و در مفردات از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نقل شده:
«بِالْعَدْلِقَامَتْ السَّمَوَاتُ وَ
الْأَرْضُ».
يعنى با موازنه و برابرى اجزاء عالم، آسمانها و زمين ايستادهاند.
در مجمع فرموده: فرق بين عدل (بكسر اول) و عدل (بفتح اول) آنست كه
اولى مثل شىء است از جنس آن و دومى بدل آن است هر چند از غير جنس باشد چنانكه
فرموده «أَوْعَدْلُذلِكَ صِياماً»مائده: 95. راغب گويد: اولى در
محسوس بحاسّه است مثل موزون و مكيل و معدود.
دومى در محسوس ببصيرت است.
«فَإِنْخِفْتُمْ أَلَّاتَعْدِلُوافَواحِدَةً»نساء: 3. اگر بيم آن داشتيد كه
ميان زنان بعدالت رفتار نكنيد، فقط يكى را تزويج كنيد «وَلَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْتَعْدِلُوابَيْنَ النِّساءِ وَ لَوْ
حَرَصْتُمْ»نساء:
129. از
ائمه عليهم السلام نقل شده:
كه مراد از آن عدالت در محبت و علاقه قلبى است يعنى آن از اختيار شخص
خارج است راغب نيز چنين گفته است.
«وَلا يُقْبَلُ مِنْها
شَفاعَةٌ وَ لا يُؤْخَذُ مِنْهاعَدْلٌ»بقره: 48. مراد از عدل فديه است يعنى برابر گناه چيزى از شخص گرفته
نميشود بلكه عذاب فقط بر وجود آدمى است مثل «وَإِنْتَعْدِلْكُلَعَدْلٍلا يُؤْخَذْ مِنْها»انعام: 70.