مِسْكِيناً» مجادله: 2- 4.

در اين آيات قبح اين عمل بيان شده و نيز زن بدين وسيله حرام ميشود يا بايد طلاق بدهد چنانكه در فقه آمده و يا در صورت رجوع بزن بايد يك برده آزاد كند اگر نتواند دو ماه روزه گيرد و اگر قادر نباشد شصت فقير را اطعام كند آنگاه زن بر وى حلال ميشود.

در شأن نزول آيات نوشته‌اند:

اوس بن صامت زنش را در حال سجده ديد پس از نماز خواست با او مجامعت كند، زن امتناع كرد، اوس بغضب شد و از او ظهار نمود. زن پيش رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله آمد و گفت: اوس مرا آنگاه كه جوان بودم و خواستار داشتم تزويج كرد و چون سنّم بزرگ شد و داراى فرزندان گرديدم با من ظهار كرد و مثل مادرش گردانيد!! حضرت فرمود: نمى‌بينم مگر آنكه بر وى حرام شده‌اى. گفت:

يا رسول اللّه او طلاقى بزبان نياورد و او پدر فرزندان من است و شروع كرد بگفتن: «أَشْكُو إِلَى اللَّهِ شِدَّةَ حَالِي» آنگاه آيات‌ «قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي زَوْجِها وَ تَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ ...» نازل گرديد.

14 محرم الحرام 1393 مطابق 29/ 11/ 1351 وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ* و صلى اللّه على محمد و آله الطاهرين.