ظهيره: وقت ظهر و «اظهرفلان» يعنى داخل وقت ظهر شد «وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَالظَّهِيرَةِ»نور: 58.
«وَعَشِيًّا وَ حِينَتُظْهِرُونَ»روم: 18.
يعنى وقت عشاء و آنگاه كه وارد وقت ظهر ميشويد.
ظهور: آشكار شدن. غلبه. بالا رفتن. مثل «وَلا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا ماظَهَرَمِنْها»نور: 31. «كَيْفَوَ إِنْيَظْهَرُواعَلَيْكُمْ لا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً»توبه: 8. «فَمَااسْطاعُوا أَنْيَظْهَرُوهُ»كهف: 97. كه بترتيب بمعنى بروز، غلبه و بالا رفتن است. «هُوَالْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ
وَالظَّاهِرُوَ الْباطِنُ»حديد: 3. ظاهر از اسماء حسنى است
كه در «بطن» گفته شد.
ظهار
ظِهَار و مُظَاهَرَه آنست كه كسى بزنش بگويد: «أَنْتِعَلَيَّ كَظَهْرِ أُمِّي» تو بر من مانند پشت مادرم هستى. و از آيه «وَما جَعَلَ أَزْواجَكُمُ
اللَّائِيتُظاهِرُونَمِنْهُنَّ أُمَّهاتِكُمْ»احزاب:
4. روشن
ميشود كه عرب با گفتن جمله فوق زنش را مثل مادر خويش ميدانست و آن طلاق بود، آيه
ميگويد با گفتن اين كلمه زن مادر نميشود.