دادن نيز گفته‌اند ولى معنى قطع بقرآن مناسبتر است.

«قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَ‌ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى‌ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْياً» بقره:

260. «صرهن» را بضم و كسر (ص) از باب صار يصور و صار يصير هر دو خوانده‌اند و معنى آن در هر دو صورت قطع و مايل كردن است. در مجمع فرموده: اگر «صرهنّ» بمعنى قطع باشد «إِلَيْكَ» بلفظ «فَخُذْ» متعلق است و اگر بمعنى اماله باشد به‌ «فَخُذْ» و «فَصُرْهُنَّ» ميشود متعلق باشد.

در الميزان فرموده: قرائن كلام نشان ميدهد كه آن بمعنى قطع است و تعديه به «الى» دلالت بتضمين معنى اماله دارد يعنى: آنها را تكّه تكّه كن در حاليكه بخود متمايل كرده‌اى.

احتمال دارد كه‌ «إِلَيْكَ» متعلق بوصفى باشد نظير «متوجّها- ناظرا» يعنى آنها را پاره پاره كن در حاليكه بخود متوجّه هستى كه تو نيز چنين خواهى شد و سپس زنده خواهى گرديد. معنى آيه چنين ميشود. فرمود چهار پرنده بر گير و آنها را در حاليكه خويشتن را بياد دارى پاره پاره كن سپس بر هر كوهى پاره‌اى از آنها بگذار و ندايشان كن، بسرعت سوى تو ميايند.

بعضى صور را بمعنى اماله گرفته و آيه را چنين معنى كرده‌اند: چهار پرنده بر گير و آنها را بخود متمايل و مأنوس كن سپس هر يك از آنها را بر كوهى بگذار آنگاه صدا كن بسرعت سوى تو آيند. اين سخن بر خلاف ظاهر و اول و آخر آيه و سخنى غير قابل قبول است.

صُوَر: صورت بمعنى شكل است جمع آن صور (بر وزن صرد) است.

تصوير: صورت دادن و شكل دادن ميباشد. «وَ صَوَّرَكُمْ‌ فَأَحْسَنَ‌ صُوَرَكُمْ‌» غافر: 64. يعنى شما را تصوير كرد و شكلهايتان را نيكو قرار داد.

تصوير آدمى در رحم مادران انجام ميگيرد. «هُوَ الَّذِي‌ يُصَوِّرُكُمْ‌ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ» آل عمران: 6.