أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ. ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا يُصِيبُهُمْ‌ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَطَؤُنَ مَوْطِئاً يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ» توبه: 120.

در روايات هست كه چون اهل بيت عليهم السلام وارد مجلس يزيد شدند. يزيد آيه‌ «ما أَصابَكُمْ‌ مِنْ‌ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ» را خواند حضرت سجاد عليه السّلام در جواب فرمود: آن آيه در حق ما نيست. بلكه روشنگر حال ما اين آيه است‌ «ما أَصابَ‌ مِنْ‌ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ ...».

ممكن است: دو آيه اخير اعم از آيه اول بوده باشند ولى در آنصورت بايد گفت از گناهكاران كه مبتلا شده‌اند فقط كسانى را شامل است و تسلّى ميدهد كه در مقام توبه باشند و مثلا بگويند: اشكالى ندارد اين گرفتارى كه در اثر عمل بد پيش آمد قبلا در كتاب خدا بود بايد تأسف نخوريم شكر خدا را كه بيدارمان فرمود.

صوت: صدا. «إِنَّ أَنْكَرَ الْأَصْواتِ‌ لَصَوْتُ‌ الْحَمِيرِ» لقمان: 19. راستى ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه‌ «وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ‌ بِصَوْتِكَ‌» اسراء: 64. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق شده و از آيه‌ «لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ‌ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ» حجرات:

2. روشن ميشود كه در پيش رسول خدا صلى اللّه عليه و آله بايد بآرامى صحبت كرد و صدا حتما بايد بلندتر از صداى آنحضرت نباشد چنانكه بعد از علم بحكم نميشود آنحضرت را از پشت ديوار و غيره صدا كرد بايد صبر نمود تا خود تشريف بياورد «إِنَّ الَّذِينَ يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُراتِ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْقِلُونَ» حجرات: 4.

صور: بفتح (ص) قطع. در اقرب الموارد گويد: «صَارَ الشَّيْ‌ءَ: قَطَعَهُ وَ فَصَلَهُ» همچنين است قول مجمع و صحاح و قاموس. آنرا بمعنى ميل‌