در آتشهاى افروخته‌اند.

«وَ إِذَا الْجَحِيمُ‌ سُعِّرَتْ‌. وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ» تكوير: 12 و 13. اذا شرط مستقبل است از اين آيه فهميده ميشود كه جهنّم هنوز افروخته نشده در آينده فروزان خواهد گرديد.

سعى: تند رفتن. كوشش. راغب گويد: سعى مشى سريع است كه بحد دويدن نيست و بطور استعاره بجدّيت در كار اطلاق ميشود خير باشد يا شر.

طبرسى آنرا تند رفتن و دويدن و كسب و تلاش گفته است. صحاح آنرا دويدن و عمل و كسب ... و قاموس قصد، عمل، رفتن و دويدن معنى ميكند.

معناى اوّلى همان تند رفتن است.

در قرآن مجيد بمعنى تند رفتن و دويدن و بمعنى تلاش و كوشش بكار رفته است‌ «وَ جاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعى‌ ...» قصص: 20. «وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ‌ يَسْعى‌ ...» يس:

20. مردى از آخر شهر شتابان يا در حاليكه ميدويد، آمد. «فَأَلْقاها فَإِذا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعى‌» طه: 20. عصا را انداخت ناگهان آن مارى بود كه تند حركت ميكرد «نُورُهُمْ‌ يَسْعى‌ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ ...» تحريم: 8. نورشان در پيش رو و طرف راستشان بتندى ميرود. سعى در اين آيات بمعنى بشتاب رفتن است.

«وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعى‌ لَها سَعْيَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ كانَ‌ سَعْيُهُمْ‌ مَشْكُوراً» اسراء: 19. يعنى:

هر كه آخرت را بخواهد و كوشش مخصوص آنرا انجام دهد و ايمان داشته باشد كوشش و تلاش آنها پاداش داده خواهد شد. سعى در اين آيه و نظير آن بمعنى تلاش و عمل است.

«فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ‌ السَّعْيَ‌ قالَ يا بُنَيَّ إِنِّي أَرى‌ فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ ...» صافات: 102. يعنى چون بحدّ كوشش با پدر رسيد و توانست در رفع حوائج تلاش بكند گفت: اى پسرك من در خواب مى‌بينم كه تو را سر مى‌برم.

«وَ أَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعى‌. وَ أَنَ‌ سَعْيَهُ‌ سَوْفَ يُرى‌. ثُمَّ يُجْزاهُ‌