تكرار شده و يازده بار جَنَّاتِ‌ عَدْنٍ‌ (بهشت‌هاى جاودان) آمده است.

4- فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ فِي‌ جَنَّةٍ عالِيَةٍ. قُطُوفُها دانِيَةٌ حاقّة:

22 فِي‌ جَنَّةٍ عالِيَةٍ. لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَةً فِيها عَيْنٌ جارِيَةٌ، فِيها سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ وَ أَكْوابٌ مَوْضُوعَةٌ وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ وَ زَرابِيُّ مَبْثُوثَةٌ غاشية: 10- 16 آيات شريفه در تعريف بهشت آخرت و نعيم آنست و از عيش پسنديده آن خبر ميدهند.

5- يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ‌ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ‌ توبه: 21 اين آيه از دوام نعمت بهشتى خبر ميدهد و اينكه نعمت آن وافر و هميشگى است. مخفى نماند اگر بخواهيم راجع به جنّت آخرت بطور تفصيل سخن بگوئيم بايد صدها آيه نقل و ترجمه نمائيم، فرق بسيار اهمّ نعمت و لذّت دنيا و آخرت آنست كه نعمتهاى دنيا فانى و نا پايدار و زود گذر است و با ادامه آن و عادت شدن موقعيّت خود را از دست ميدهد ولى نعمت آخرت ابدى است و اصلا نقصان و تغيير در آن نيست، اين است فرق اساسى اين سرا و آن سرا.

در تعريف زندگى آخرت ميخوانيم‌ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ‌ اعراف:

49 دنيائى فرض كنيد كه در آن اندوه فعلى و خوف از آينده وجود نداشته باشد، اين زندگى در دنيا ميسّر نيست زيرا آدمى همواره نقصان فعلى دارد كه سبب اندوه اوست و ترس از آينده و زوال نعمت و مرگ و تصادف‌ها دارد و آن باعث خوف اوست. تنها زندگى آخرت است كه در آن از لحاظ حال نقصان و اندوه و از لحاظ آينده خوف و زوال و كم شدن نيست جمله فوق چندين بار در قرآن تكرار شده است آنچه راجع بدنيا باشد مشروط است زيرا در دنيا از خوف و حزن فرارى نيست و آنچه در باره آخرت است مطلق و بى‌قيد ميباشد زيرا در بهشت مطلقا اندوه و ترسى‌