مثل‌ وَ أَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ ... نساء: 146 فَاعْبُدِ اللَّهَ‌ مُخْلِصاً لَهُ الدِّينَ‌ زمر: 2 وَ نَحْنُ لَهُ‌ مُخْلِصُونَ‌ بقره: 139 وَ ادْعُوهُ‌ مُخْلِصِينَ‌ لَهُ الدِّينَ‌ اعراف: 29 و مخلص چهار بار، مخلصون يك بار، مخلصين هفت بار در قرآن مجيد آمده و همه در باره اخلاص دين‌اند.

امّا مخلص و مخلصين بصيغه اسم مفعول بمعنى آنست كه خدا او را براى خود خالص كرده است و غير خدا را در آن نصيبى نيست چنانكه شيطان در باره آنها ميگويد:

كه باغواء آنها راهى ندارم مثل‌ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ‌ الْمُخْلَصِينَ‌ حجر: 39- 40 مخلصين هشت بار در قرآن مجيد تكرار شده است‌ وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ مُوسى‌ إِنَّهُ كانَ‌ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا مريم: 51 موسى را در كتاب ياد كن كه او بنده خالص شده بود و غير خدا را در او راهى نبود و پيامبر فرستاده بود. همچنين است‌ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِينَ‌ يوسف: 24 و غيره. مخلصين ابتدا با پيامبران تطبيق ميشوند كه خدا آنها را برگزيده و انتخاب كرده و مخصوص خدايند، شيطان و هواى نفس را در آنها راهى نيست چنانكه در باره آنها فرموده‌ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‌ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ‌ آل عمران: 33 قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلامٌ عَلى‌ عِبادِهِ الَّذِينَ اصْطَفى‌ ... نمل: 59 وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ ص 47.

بندگانى‌اند پاك، منزّه، بى عيب، سارع در خيرات، عابد، نيكو كار.

گذشته از پيامبران و ائمه عليهم السلام ممكن است پاكانى در اثر ايمان قوى و اعمال نيك همواره رضاى خدا را هدف خويش قرار دهند و خدا نيز آنها را مخصوص خود قرار دهد و از بندگان خالص كرده باشد و غير خدا را در آنها نصيبى نباشد.

خلط: آميختن. راغب‌