ميگويد: خلط آنست كه ميان اجزاء دو چيز يا بيشتر را جمع كنند اعمّ از آنكه هر دو مايع باشند يا جامد يا يكى مايع و ديگرى جامد و آن از مزج اعمّ است. اقرب الموارد ميگويد: مزج آميختنى است كه جدا كردن آن ممكن نباشد مثل آميختن مايعات. و خلط اعمّ از آن است.

على هذا مزج اخصّ و خلط اعمّ است ولى طبرسى در مجمع ذيل آيه 220 بقره ميگويد: مخالطه آميخته شدنى است كه جدا شدن آن ممكن نباشد.

نا گفته نماند قول راغب و اقرب الموارد كه خلط را اعمّ گفته‌اند با استعمال قرآن بهتر ميسازد.

وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْيَتامى‌ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَيْرٌ وَ إِنْ‌ تُخالِطُوهُمْ‌ فَإِخْوانُكُمْ ... بقره: 220 منظور از مخالطه چنانكه طبرسى گفته آميختن مال يتيم با مال خود است يعنى: تو را از يتامى ميپرسند بگو: اصلاح براى آنها (اصلاح اموال) خوب است و اگر اموال آنها را با اموال خود آميختيد آنها برادران شمايند. مخالطه را معاشرت نيز گفته‌اند.

وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ‌ خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً ...

توبه: 102 و ديگران كه بگناهان خويش اعتراف كرده عمل شايسته‌اى را با عمل بد ديگر آميخته‌اند.

يعنى هم عمل صالح و هم عمل طالح انجام داده‌اند.

وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَياةِ الدُّنْيا كَماءٍ أَنْزَلْناهُ مِنَ السَّماءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَباتُ الْأَرْضِ ... كهف: 45 اختلاط بمعنى امتزاج و آميخته شدن است، تا آب نباشد املاح زمين و گازهاى هوا قابل امتزاج نيست آب باران است كه آميخته با گازهاى مخصوص از هوا بزمين ميريزد و آنگاه املاح خاك را حلّ كرده و قابل تغذيه گياه ميكند.

گمان ميكنم منظور از نبات در آيه موادّى است كه گياه را تشكيل ميدهند و آنها بواسطه آب بهم آميخته‌