تبديل چنانكه الميزان گويد آنست كه عافيت و نعمت بجاى عذاب گذاشته شود و تَحْوِيل آنست كه عذاب (مثلا) از قوم مستحق بغير مستحق انتقال يابد. رجوع شود به «سنّة» در اقرب الموارد گفته:

تحويل لازم و متعدى هر دو آمده است.

حَوَايَا: روده‌ها. و آن جمع حَوِيَّه است (مفردات) نا گفته نماند: حوى بمعنى جمع كردن است در اقرب گويد: «حَوَاهُ‌ يعنى جَمَعَهُ و مَلَكَهُ و أَحْرَزَهُ».

و چون روده در شكم جمع شده و مستدير است لذا بآن حويّه و حوايا گفته‌اند (استفاده از مجمع).

وَ عَلَى الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُما إِلَّا ما حَمَلَتْ ظُهُورُهُما أَوِ الْحَوايا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِبَغْيِهِمْ وَ إِنَّا لَصادِقُونَ‌ انعام: 146 يعنى: بر يهود هر ناخندارى را حرام كرديم و از گاو و گوسفند نيز پيه را بر ايشان حرام كرديم جز آنچه بر پشت آندو و يا بر روده‌ها باشد يا باستخوان پيوسته باشد. اين تحريم بجرم سركشى آنها بود و ما راستگو هستيم.

آيه شريفه روشن ميكند كه اشياء فوق در نتيجه تجاوز كارى بر يهود حرام شده است چنانكه آيه‌ فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَيْهِمْ طَيِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ ... نساء: 160 در اين مضمون صريح است.

در سفر لاويان از تورات فعلى باب 11 گوشتهاى حلال و حرام يهود نقل شده و شايد بتوان از آن در تفسير آيه شريفه استفاده كرد.

مقدارى از آنها از محرّمات اسلامى و بعضى از محلّلات آن، از جمله گوشت شتر را حرام و نجس دانسته است.

و ظاهرا چون يهود انكار ميكردند. كه اين تحريم در شريعت موسى براى مجازات بوده باشد و اين محرّمات از اوّل حرام بوده‌اند قرآن در ردّ آن فرمود: