مرد ندارد. بدين است بدانيم در تورات فصل دوم، سفر تكوين پند، راجع به خلقت حواء همين معنا آمده است كه خداوند حواء را از پشت آدم، كه كوچك ترين دنده هاى چپ اوست، آفريد:
«براى اينكه كه آدم تنها نباشد، خدا خواست براى او ياور و همانندى بسازد، خواب را بر آدم مستولى كرد و يكى از دنده هاى او را بيرون آورد و جاى آن را با گوشت پر كرد و از آن دنده زنى آفريد كه آدم او را «مرء» ناميد؛ زيرا از مرد به معناى مرد گرفته شده و همچنين او را حواء خواند». [1]
مى بينيم آنچه در خلقت حواء آمده و در تورات محرف است، به عنوان تفسير بخشى از آيات قرآنى وارد آثار ما شده است. [2]
مرحوم شيخ طبرسى نوشته است: بيشتر مفسران گفته اند: زن از دنده اى از دنده هاى مرد خلق شد. [3] سپس شيخ طوسى روايت امام باقر عليه السلام را كه متضاد با قول مفسران است آورده و نظر اكثر مفسران را رد نموده اند. اينكه شيخ طوسى نوشته: «ذهب إليه أكثر المفسرين...»، معلوم مى شود اين انديشه، انديشه اى حاكم بوده است و به همين علت مفسران عامه بسيار كم توانسته اند از چنگال اين پندار رهايى يابند.

[1] قصص الانبياء، عبدالوهاب نجار، به نقل از اصحاح ثانى، سفر تكوين.

[2] تفسير طبرى، ابن كثير، ج ۱، ص ۵۸؛ البرهان، ج ۱، ص ۳۳۶؛ العياشى، ج ۱، ص ۳۳۶؛ نور الثقلين، ج ۱، ص ۴۲۹ و ....

[3] التبيان، ج ۳، ص ۹۹.