(۱۳)

روض الجنان و اسباب نزول [1]

محمدحسين مبلّغ

تفسير ابوالفتوح رازى معروف به روض الجنان و روح الجنان، كه در نيمه اول قرن ششم هجرى قمرى به قلم شيخ امام جمال الدين ابوالفتوح حسين بن على بن محمّد رازى خزاعى نگارش يافته، از تفاسير مهم شيعه به شمار مى آيد.
پژوهشيانى كه در مورد تفسير ابوالفتوح رازى تحقيق كرده اند، در نامى كه مفسّر خود بر آن نهاده است، اختلاف نظر دارند. بعضى گفته اند: ابوالفتوح رازى اين تفسير را روح الجنان و روح الجنان ناميده است؛ چنان كه در بسيارى از نسخه هاى قديمى اين تفسير، اين نام وجود دارد.
ميرزا ابوالحسن شعرانى، در مقدّمه چاپ ۱۳۵۲ش، كه با تصحيح و حواشى وى چاپ شده است، در اين باره چنين مى نويسد:
«... و نام آن روح الجنان و روح الجَنان است... و اين جناسى شيرين و صنعتى دلنشين است... و با تصرف برخى ناسخان نام تفسير در بعضى كتب روض الجنان ياد گرديده؛ چون از لطف اين جناس بى خبر بوده اند و روح الجنان را تكرار پنداشته اند». [2]

[1] فصلنامه پژوهشهاى قرآنى، ش ۱، سال ۱۳۷۴ش، ص ۱۸۳ ـ ۲۰۰.

[2] روض الجنان و روح الجنان، ابوالفتوح رازى، كتابفروشى اسلاميه، ۱۳۵۲، ج ۱، ص ۱۹، مقدمه شعرانى.