امّا در تصحيح مجدّدى كه هم اكنون در گروه فرهنگ و ادب اسلامى بنياد پژوهشهاى اسلامى انجام مى گيرد، سعى شده است از نسخه هاى كهن و نزديك به عصر مؤلف، كه از كتابخانه هاى ايران و جهان گرد آمده است، استفاده شود. تصحيح انتقادى، استفاده از شيوه هاى علمى تصحيح متون، دقّت نظر مصحّحان، وجود فهرستهاى مختلف، كيفيّت چاپ و بسيارى از دقايق ديگر، از ويژگيهاى اين چاپ به شمار مى رود.
خصوصيتى كه در اين مقاله مورد بررسى قرار مى گيرد، تركيب «دستور باش» است كه در نسخه هاى چاپ شده قبلى، به علت متأخر بودن نسخه ها و سهو و خطاى كاتبان تغيير شكل يافته است و ما با توجه و دقّت در اين نسخه هاى كهن و نفيس، به تحليل و بررسى اين ساخت نادر مى پردازيم. ضرورى مى نمايد كه برخى از مشخصات اين نسخه هاى كهن در اين جا آورده شود، [1] تا بتوان با اطمينان بيشترى صحّت كاربرد چنين ساختى را مورد قضاوت قرار داد.
تا كنون هفت مجلد از اين تفسير با تصحيح جديد به بازار عرضه شده و مجلدات چهارده و پانزده در مرحله چاپ است؛ قسمتى از شواهد ما مربوط به مجلّداتى است كه در اين جا مشخصات نسخه اساس آنها را ذكر كرده ايم:

شرح نسخه هاى اساس

۱. نسخه اى كه بيش از همه نُسخ قدمت دارد و بسيار نزديك به زمان ابوالفتوح مى باشد، نسخه اى است كه در كتابخانه آستان قدس رضوى به شماره خصوصى ۱۳۴ و شماره عمومى ۱۳۳۶، كه كاتب آن حيدر بن محمّد بن اسماعيل بن سليمان

[1] ر.ك: تفسير روض الجنان و روح الجنان فى تفسير قرآن، تحقيق: محمّد جعفر ياحقى و محمّد مهدى ناصح، بنياد پژوهشهاى اسلامى، مشهد، بهمن ۱۳۶۵، ج ۱۶، ص ۱۰.