كاتب حسنات ـ كاتب سيئات

ابوامامه روايت كرد كه رسول صلى الله عليه و آله گفت : كاتب حسنات بر دستِ [راست] مرد باشد و كاتب سيئات بر دست چپ مرد، و كاتب حسنات امير است بر كاتب سيئات. چون مرد حسنتى بكند، كاتب حسنات يكى را ده بنويسد، و چون سيئتى بكند، كاتب سيئات خواهد كه بنويسد، كاتب دست راست گويد : رها كن او را باشد كه پشيمان شود [و ]استغفارى كند. يك دو ساعت رها نكند، كه بنويسد تا هفت ساعت، آن گه يكى را يكى بنويسد. [1]

كتاب من، تكليف من بر تو. رحمت من براى تو

سليمان آصف را گفت : نامه بنويس به بلقيس. بنوشت اِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَاِنَّهُ بِسمَ اللّه الرّحمن الرّحيم، به هدهد داد و ببرد و بيانداخت. او برداشت و برخواند و پيش تخت سليمان آمد و اسلام آورد و گردن نهاد. آن جا كه املا كننده سليمان بود و نويسنده آصف و برنده هدهد و خواننده بلقيس، چندان كرامت پديد آمد كه هفتاد ساله كفر بلقيس ناچيز شد، چه عجب آن جا كه قلم قلمِ عنايت باشد و لوح لوحِ رعايت باشد مداد از خزانه هدايت رحمت باشد. املا كننده مولى باشد، آرنده جبرئيل، خواننده محمد مصطفى صلى الله عليه و آله كه چندانى كرامت پديد آيد كه هفتاد ساله وسوسه بلقيس باطل شود. نوشته من سه است : يكى كتاب من، يكى تكليف من است بر تو، و يكى رحمت من است بر تو، آنچه كتاب من است در دست گرفتى و آنچه تكليف من است بر دست گرفتى. لاجرم آنچه رحمت من است دست مزد

[1] همان، ج ۱۸، ص ۶۶ .