يكى را آفتاب، و يكى را باد مى بايد و يكى را هواى ساكن آرميده، و تو خداوند همه را مراد بدهى و به حسب مصلحت روزى به هر يك رسانى چنان كه تو دانى. [1]

سلام كردن و پاسخ دادن

در ذيل آيه سوره نساء آيه ۸۶ «چون شما را به درودى نواختند به درودى بهتر از آن يا همانند آن پاسخ گوييد...».
در خبر است كه : چون كسى از مسلمانان بر رسول صلى الله عليه و آله سلام كردى، گفتى : سلامٌ عليك، گفتى : وعليك السلام ورحمة اللّه ، چون گفتى : السلام عليكم ورحمةُ اللّه ، (رسول گفتى : وعليك السلام ورحمة اللّه )، وبركاته. هم چنين او زياده گفتى در جواب كه آن كس گفته بودى.
و در خبر مى آيد كه چون بنده مؤمن برادرش را گويد : سلامٌ عليك، او را ده حسنه بنويسند، چون گويد السلام عليك ورحمةُ اللّه ، بيست حسنتش بنويسند... .
و در خبر است كه : از ميان سلام كننده و جواب دهنده صد حسنه باشد، نود و نه آن را بود كه سلام كند و يك حسنه آن را كه جواب دهد. گفتند براى آن چنين آمد كه او ابتدا كرد و اختيار اين خير كرد و رغبت نمود، و آن كه جواب دهد لابدّ لابد او را جواب بايد دادن و به منزلت كسى است كه نه به اختيار خود است...
و سلام در شرع براى سلامت نهادند، براى اين گفت رسول صلى الله عليه و آله : اَفْشُوا السَّلامَ تَسْلَمُوا ؛ سلام فاش دارى تا سلامت يابى. وقال عليه السلام : السّلامُ تحيَةٌ لِمِلَّتِنا وَاَمانٌ لِذِمَّتِنا، و براى آن فرمود عليه السلام، كه: السّلام لِلرّاكبِ عَلَى الرّجِلِ، ولِلْقائِمِ عَلى القاعِدِ؛ گفت : سلام سوار را بايد كردن پياده و ايستاده را بايد بر نشسته، براى آن كه سوار از پياده ايمن

[1] همان، ج ۱۸، ص ۸۹ .