نام کتاب : ابوالفتوح رازي نویسنده : قنبری، محمد جلد : 1 صفحه : 192
مدتى، اكنون باز ستد. از حق ما آن است كه رضا و تسليم كار بنديم. مرد گفت : نيكو مى گويى، اِنّا للّه ِ وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعونَ وَالحمدُللّه . بامداد چون پيش رسول رفت، رسول صلى الله عليه و آله او را گفت : بارَكَ اللّه ُ لَكُما فِى لَيْلَتِكُما؛ خداى شب دوشين مبارك گرداند بر شما، خداى تعالى او را پسرى ديگر بداد و عقبش از او بماند.
رمضان چيست
[درباره رمضان خلاف كردند. بهرى گفتند : ]رمضان] نامى از نام هاى خداست، از اين جا مطلق نگويند رمضان تا شهر [= ماه] با او ضمّ نكنند، پس معنى «شَهْرُ رَمَضَانَ» شهر اللّه باشد. [برخى] گفتند براى آن اين ماه را رمضان خواندند كه شتر بچه در او به گرما بريان شدى. و بهرى دگر گفتند : براى آن كه در اين ماه سنگ ها از گرما تافته شدى، «رَمْضاء» سنگ هاى تافته باشد. و گفته اند : براى آتش «رمضان» خوانند كه در او گناهان بسوزد، لاَِنّ الذّنوبَ تُرْمَضُ فِيه، اى تُحْرَقُ. اَنَس مالك روايت كند كه رسول صلى الله عليه و آله گفت : چون شب اول ماه رمضان باشد، خداى تعالى، رضوان را گويد : درهاى بهشت را بگشاى و بهشت را بياراى براى روزه داران امت محمد، و مالك را گويد : درهاى دوزخ را ببندد تا به آخر اين ماه، و جبريل را گويد : به زمين رو، و مَردَه شياطين را بند كن تا روزه امت محمد را ايشان تباه نكنند. «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِى أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ» . گفت : خداى قرآن در ماه رمضان در شب قدر از لَوُح المحفوظ به آسمان دنيا فرستاد به بيت العِزّه آن گه جبريل عليه السلام از آن جا
نام کتاب : ابوالفتوح رازي نویسنده : قنبری، محمد جلد : 1 صفحه : 192