بوحشت مى‌افتند و سر جاى خود مى‌نشينند.

هم اكنون كه تفسير اين آيه را مى‌نويسيم قسمت مهمى از سرزمينهاى اسلامى در فلسطين و كشورهاى ديگر در زير چكمه‌هاى سربازان اسرائيل است، هجوم ناجوانمردانه‌اى كه اخيرا به جنوب لبنان شد و هزاران خانواده را آواره كردند، و صدها نفر را بكشتن دادند، و آباديها را به ويرانه‌هاى وحشتناكى مبدل ساختند، بر اين ماجراى غم‌انگيز فصل تازه‌اى افزود.

در حالى كه افكار عمومى مردم جهان به طور دربست اين عمل را محكوم كرده و حتى دوستان اسرائيل در اين موضوع با ديگران هم صدا شده‌اند، قطعنامه‌هاى سازمان ملل اسرائيل را به تخليه همه اين سرزمينها مامور مى‌كند، ولى اين ملت چند مليونى گوششان بدهكار هيچ يك از اين مسائل نيست، چرا كه زور دارند و اسلحه و قدرت و آمادگى جنگى كافى و پشتيبان قوى و از ساليان دراز پيش از اين خود را آماده براى چنين تجاوزهايى كرده‌اند، تنها منطقى كه ميتواند جوابگوى آنها باشد منطق" و أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ ...

تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ‌." مى‌باشد، گويى اين آيه در عصر ما و براى وضع امروز ما نازل شده است و مى‌گويد آن چنان نيرومند شويد كه دشمن به وحشت بيفتد و زمينهاى غصب شده را پس بدهد و در سر جاى خود بنشيند.

جالب توجه اينكه كلمه" عَدُوَّ اللَّهِ‌" را با" عَدُوَّكُمْ‌" قرين ساخته اشاره به اينكه در موضوع جهاد و دفاع اسلامى اغراض شخصى مطرح نيست، بلكه هدف حفظ مكتب انسانى اسلام است، آنها كه دشمنيشان با شما شكلى از دشمنى با خدا، يعنى دشمنى با حق و عدالت و ايمان و توحيد و برنامه‌هاى انسانى دارد، بايد در اين زمينه‌ها هدف حملات يا دفاع شما باشند.

در حقيقت اين تعبير شبيه تعبير" فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌" و يا" جهاد فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌" است كه نشان مى‌دهد جهاد و دفاع اسلامى نه بشكل كشورگشايى سلاطين‌