عربى گفته شده است" سوف" معمولا براى آينده دور و" س" براى آينده نزديك به كار مى‌رود، با اينكه مى‌دانيم هر دو آيه مربوط به عالم رستاخيز است، و مجازات بدكاران و پاداش نيكوكاران در آن جهان از نظر فاصله زمانى نسبت به ما يكسان است.

اين تفاوت تعبير براى اين است كه اشاره‌اى به سرعت و وسعت رحمت خدا و دورى و محدوديت خشم پروردگار بوده باشد، و اين مانند همان تعبيرى است كه در دعاها مى‌خوانيم: يا من سبقت رحمته غضبه:" اى كسى كه رحمت تو بر غضبت پيشى گرفته است".

سؤال:

ممكن است بعضى ايراد كنند كه آيات فوق مى‌گويد هنگامى كه پوست تن بدكاران مى‌سوزد ما پوستهاى تازه‌اى بجاى آن قرار مى‌دهيم تا كيفر الهى را بچشند در حالى كه پوستهاى اصلى گناهكارند و مجازات پوستهاى تازه با اصل عدالت سازگار نيست؟

پاسخ:

عين همين پرسش را" ابن ابى العوجاء" مرد مادى معروف معاصر امام صادق ع از آن حضرت پرسيد و پس از تلاوت آيه فوق گفت: ما ذنب الغير: يعنى گناه آن پوستهاى ديگر چيست؟

امام پاسخى كوتاه و پر معنى به او داد و گفت:

هى هى و هى غيرها

يعنى پوستهاى نو همان پوستهاى سابق و در عين حال غير آن است!.

ابن ابى العوجاء كه مى‌دانست در اين عبارت كوتاه سرى نهفته شده است، گفت: مثل لى فى ذلك شيئا من امر الدنيا:" در اين زمينه مثالى براى من بزن" امام گفت:

أ رايت لو ان رجلا اخذ لبنة فكسرها، ثم ردها فى ملبنها، فهى‌