وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلَّا هُوَ:" كليدهاى غيب نزد خدا است كه جز او كسى آنها را نمى‌داند"، و آيه 65 نمل‌ قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ‌ بگو هيچيك از كسانى كه در آسمانها و زمين هستند غيب را نمى‌دانند، جز خدا".

و مانند آنچه در باره پيامبر ص در آيه 50 سوره انعام آمده است‌ قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزائِنُ اللَّهِ وَ لا أَعْلَمُ الْغَيْبَ‌:" بگو من به شما نمى‌گويم خزائن خداوند نزد من است، و من غيب را نمى‌دانم" و در آيه 188 اعراف مى‌خوانيم‌ وَ لَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ" اگر من غيب را مى‌دانستم خير فراوانى براى خود فراهم مى‌نمودم" و بالآخره در آيه 20 يونس مى‌خوانيم، فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ‌: بگو غيب مخصوص خدا است" و امثال اين آيات.

گروه دوم آياتى است كه به روشنى نشان مى‌دهد كه اولياى الهى" اجمالا" از غيب آگاهى داشتند، چنان كه در آيه 179 آل عمران مى‌خوانيم‌ وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ:" چنان نبود كه خدا شما را از علم غيب آگاه كند ولى خداوند از ميان رسولان خود هر كس را بخواهد برمى‌گزيند" (و قسمتى از اسرار غيب را در اختيار او مى‌گذارد).

و در معجزات حضرت مسيح مى‌خوانيم كه فرمود: وَ أُنَبِّئُكُمْ بِما تَأْكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ‌:" من شما را از آنچه مى‌خوريد، يا در خانه‌هاى خود ذخيره مى‌كنيد خبر مى‌دهم". (آل عمران- 49) آيه مورد بحث نيز با توجه به استثنايى كه در آن آمده نشان مى‌دهد كه خداوند قسمتى از علم غيب را در اختيار رسولان برگزيده‌اش قرار مى‌دهد (زيرا استثناء از نفى هميشه اثبات است)