غير او است از كار مى‌افتد، چنان كه در آيه 166 بقره مى‌خوانيم: وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ‌" دست آنها از هر گونه وسيله و سببى قطع مى‌شود".

و باز در پايان آيه آنها را با اين جمله تهديد مى‌كند:" آنها اصحاب دوزخند و جاودانه در آن مى‌مانند" (أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ‌).

و به اين ترتيب گاهى عذاب آنها را به عنوان" شديد" توصيف كرده و گاهى" مهين" و خوار كننده، و گاه جاودانه بودن كه هر يك از اين اوصاف به تناسب وصفى از اوصاف آنها و اعمالشان است.

البته اين منافات با اعتراف آنها به گناهانشان در بعضى از مواقف آن دادگاه عدل الهى ندارد، چرا كه قيامت منزلگاهها و مواقف مختلفى دارد، و در هر كدام‌

[1]" يوم" ظرف است و متعلق به" اذكر" محذوفى است، و يا متعلق به ما قبل آن يعنى" لهم عذاب مهين" يا" اولئك اصحاب النار" مى‌باشد ولى احتمال اول مناسبتر است.