نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 527
است، و به معنى ملايمت طبع با انجام كار يا چيزى است، و از آنجا كه گاه كسى
اذنى مىدهد در حالى كه رضايت قلبى ندارد در آيه فوق براى تاكيد بعد از"
اذن" مساله" رضا" نيز آمده است، هر چند در مورد خداوند متعال اذن
از رضا جدا نيست و تقيه در باره او معنى ندارد.
نكتهها:
1- گسترش دامنه آرزوها!
آرزو و تمنى از محدود بودن قدرت انسان و ناتوانى او سرچشمه مىگيرد زيرا هر
گاه به چيزى علاقه داشت و به آن نرسيد شكل آرزو و تمنى به خود مىگيرد، و اگر
هميشه خواستن توانستن بود و هر چه مىخواست فورا به آن دست مىيافت آرزو معنى
نداشت.
البته تمنيات انسان گاهى صادق است و از روح بلند او سرچشمه مىگيرد و عاملى
است براى حركت و تلاش و جهاد و سير تكاملى او، مثل اينكه انسان آرزو مىكند در علم
و دانش و تقوى و شخصيت و آبرو سرآمد جهانيان باشد.
ولى بسيار مىشود كه اين آرزوها كاذب است، و درست بر عكس آرزوهاى صادق مايه
غفلت و بيخبرى و تخدير و عقبماندگى است، مثل آرزوى رسيدن به عمر جاويدان، و خلود
در زمين، و در اختيار گرفتن تمام اموال و ثروتها، و حكومت بر همه انسانها و
موهومات ديگرى از اين قبيل.
و به همين دليل در روايات اسلامى تشويق شده كه مردم به سراغ آرزوهاى خير
بروند، در حديثى از پيغمبر اكرم ص مىخوانيم: من تمنى شيئا و هو للَّه عز و جل رضى
لم يخرج من الدنيا حتى يعطاه:" كسى كه تمنى چيزى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 527