أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَ لا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَداً أَبَداً وَ إِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ‌:

" آيا نديديد منافقان را كه به برادران كافرشان از اهل كتاب مى‌گويند اگر شما از اين بلاد كوچ كنيد ما هم با شما مى‌آئيم، و از هيچكس در مخالفت با شما اطاعت نخواهيم كرد، و اگر با شما پيكار كنند ياريتان خواهيم كرد"! در پايان آيه آنها را با عبارتى كوتاه تهديد كرده، مى‌گويد:" خداوند مخفى كاريها و اسرار آنها را مى‌داند" (وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرارَهُمْ‌).

هم از كفر باطنى آنها و نفاقشان آگاه است، و هم از توطئه‌چينها با كمك يهود، و به موقع آنها را مجازات خواهد كرد.

و نيز از آنچه يهود از حسادت و دشمنى و عناد مخفى مى‌داشتند آگاه است آنها طبق گواهى كتابشان چنان از نشانه‌هاى پيامبر اسلام ص آگاه بودند كه او را همچون فرزند خود مى‌شناختند، و اين نشانه‌ها را قبلا برملا مى‌گفتند، ولى بعد از ظهورش همه را مخفى و پنهان كردند خدا از اين پنهان‌كارى آگاه است.

در حديثى از امام باقر و امام صادق ع آمده است كه منظور از" كَرِهُوا ما نَزَّلَ اللَّهُ‌"" بنى اميه" هستند كه نزول فرمان خداوند را در باره ولايت على ع ناخوش داشتند [1] روشن است كه اين نوعى تطبيق و بيان مصداق است نه انحصار مفهوم آيه.

" حال آنها چگونه خواهد بود هنگامى كه فرشتگان مرگ روحشان را قبض‌

[1]" مجمع البيان" جلد 9 صفحه 105.