نبود در ميان آنها داورى مى‌شد" دستور عذابشان صادر مى‌گشت و مجالى به آنها نمى‌داد (وَ لَوْ لا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ‌).

در عين حال آنها نبايد اين حقيقت را فراموش كنند كه" براى ظالمان عذاب دردناكى است" (وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ‌).

منظور از" كلمة الفصل" مهلت مقررى است كه خداوند به اينگونه افراد داده تا آزادى عمل داشته باشند و اتمام حجت بر آنها بشود.

تعبير به" ظالمين" در باره مشركانى كه عقيده به تشريعهايى در برابر قوانين الهى داشتند به خاطر وسعتى است كه در مفهوم" ظلم" وجود دارد، و به هر كارى كه در غير موردش صورت گيرد اطلاق مى‌گردد ظاهر اين است كه منظور از" عذاب اليم" عذاب روز قيامت است، چون اين تعبير در قرآن مجيد معمولا در اين معنى به كار مى‌رود، آيه بعد نيز گواه بر اين حقيقت است، و اينكه بعضى از مفسران آن را اعم از عذاب دنيا و آخرت گرفته‌اند (مانند قرطبى) بعيد به نظر مى‌رسد.

" اما كسانى كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌اند در بهترين و سرسبزترين باغهاى بهشت جاى دارند" (وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ‌).

" روضات" جمع" روضة" به معنى محلى است كه آب و درخت فراوان‌