تفسير: شتاب نكنيد، قيامت مى‌آيد!

از آنجا كه در آيات گذشته اين سخن به ميان آمد كه پيامبر ص مامور بود ضمن احترام به محتواى كتب آسمانى عدالت را در ميان همه مردم اجرا كند و هر گونه خصومت و محاجه با آنها را ترك كند، در آيات مورد بحث براى تكميل اين سخن و اين كه حقانيت پيامبر اسلام نياز به دليل ندارد مى‌فرمايد:" آنها كه در باره خداوند يكتا به محاجه برمى‌خيزند بعد از آن كه دعوت او از سوى مردم پذيرفته شد دليل آنها نزد پروردگارشان باطل و بى‌اساس است" (وَ الَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌).

" و خشم و غضب پروردگار بر آنها است" (چون از روى علم و عمد به مخالفت خود ادامه مى‌دهند) (وَ عَلَيْهِمْ غَضَبٌ‌).

" و عذاب شديد الهى نيز در قيامت از آن آنها است" (وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ) چرا كه لجاجت و عناد ثمره‌اى جز اين ندارد.

در اين كه منظور از جمله" مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِيبَ لَهُ‌" (بعد از آن كه دعوت او اجابت شد) چيست؟ مفسران تفسيرهاى مختلفى ذكر كرده‌اند.

گاه گفته‌اند منظور اجابت توده‌هاى مردم پاك دل و بى غرض مى‌باشد كه با الهام از فطرت الهى و مشاهده محتواى وحى و معجزات گوناگون پيامبر اسلام سر تسليم در برابر او فرود آوردند.

و گاه اجابت دعاى پيامبر ص را در حق مخالفان در روز جنگ بدر كه منجر به نابودى بخش عظيمى از لشكر آنان و درهم شكستن شوكتشان شد ذكر كرده‌اند.

و گاه آن را اشاره به پذيرش خود آنها يعنى اهل كتاب دانسته‌اند، كه قبل‌