و محدود مى‌سازد" (يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ).

از آنجا كه خزائن عالم در دست او است تمام رزق و روزيها نيز در قبضه قدرت او قرار دارد، و بر طبق مشيتش كه از حكمت او سرچشمه مى‌گيرد و مصالح بندگان در آن ملحوظ است آن را تقسيم مى‌كند.

و از آنجا كه بهره‌مند ساختن همه موجودات زنده از روزيها نياز به علم و آگاهى از مقدار، احتياجات و محل و ساير خصوصيات آنها دارد، در آخرين توصيف اضافه مى‌كند:" او به همه چيز دانا است" (إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌).

درست همانند مطلبى كه در آيه 6 سوره هود آمده است: وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ‌:

" هيچ جنبنده‌اى در زمين نيست مگر اينكه روزى او بر خدا است، او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را مى‌داند، همه اينها در كتاب آشكارى ثبت است".

و به اين ترتيب در چهار آيه مورد بحث يازده وصف ديگر از اوصاف كماليه پروردگار (اعم از اوصاف ذات و اوصاف فعل) بيان شده است:

وصف ولايت مطلقه او، احياى مردگان، توانايى بر همه چيز، خالقيت آسمانها و زمين، آفرينش همسران و تكثير انسانها، عدم وجود مثل و مانند براى او، شنوا بودن، بينا بودن، سلطه بر خزائن آسمان و زمين، رزاقيت، و علم او به همه چيز.

صفاتى كه از نظر بيان مكمل يكديگر، و همه دليلى بر ولايت و ربوبيت او و در نتيجه طريقى است براى اثبات توحيد عبادت.