" ترحم بر پلنگ تيز دندان ستمكارى بر گوسفندان است" و مانند اينها، و با اين وسوسه‌ها مى‌خواهند مقابله به مثل را در همه جا توصيه كنند، و بدى را به بدى پاسخ گويند.

قرآن مى‌گويد: مبادا گرفتار اين وسوسه‌ها شويد، و جز در موارد خاص و استثنايى تكيه بر خشونت كنيد، و هر گاه در برابر چنين سخنان قرار گرفتيد، پناه به خدا ببريد، و بر او اعتماد كنيد كه او همه سخنان را مى‌شنود، و از نيات همگان آگاه است.

البته آيه فوق مفهوم وسيعى دارد و ميگويد: در برابر همه وسوسه‌هاى شيطانى بايد به خدا پناه برد، ولى آنچه گفته شد يكى از مصاديق روشن آن است.

نكته‌ها:

1- برنامه چهار مرحله‌اى داعيان الى اللَّه‌

در چهار آيه فوق چهار بحث در زمينه دعوت به سوى خدا آمده است.

" نخست" خودسازى دعوت كنندگان از نظر ايمان و عمل صالح.

" دوم" استفاده از روش" دفع بديها به نيكى‌ها".

" سوم" فراهم ساختن مبادى اخلاقى براى انجام اين روش.

" چهارم" برداشتن موانع از سر راه و مبارزه با وسوسه‌هاى شيطانى.

پيامبر اسلام ص و امامان معصوم خود بهترين الگو و اسوه براى اين برنامه بودند و يكى از دلائل پيشرفت سريع اسلام در آن محيط تاريك و پر از جهل، استفاده از همين برنامه بود.

امروز روانشناسان كتابها و رساله‌هايى در زمينه راه نفوذ در ديگران نوشته‌اند كه در برابر عظمت آيات فوق مطلب قابل ملاحظه‌اى به نظر نمى‌رسد،