به خصوص اين كه روشهايى را كه آنها توصيه مى‌كنند غالبا جنبه ظاهرسازى و تحميق و گاه نيرنگ و فريب دارد، در حالى كه روش قرآنى بالا كه بر ايمان و تقوى و اصالتها استوار است از همه اين امور بر كنار مى‌باشد.

چه خوب است كه مسلمانان امروز اين روش را احياء كنند و دامنه اسلام را در دنيايى كه تشنه آن است از اين طريق گسترش دهند.

جالب اين كه در حديثى كه در تفسير" على بن ابراهيم" آمده مى‌خوانيم:

ادب اللَّه نبيه فقال: وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌، قال ادفع سيئة من اساء اليك بحسنتك، حتى يكون الذى بينك و بينه عداوة كانه ولى حميم:

" خداوند پيامبرش را به اين آداب مؤدب ساخته و فرموده:

نيكى و بدى يكسان نيست، بدى را با روشى كه بهترين روش است دفع كن، يعنى عمل كسانى را كه در حق تو بد كرده‌اند به نيكى پاسخ ده، تا كسانى كه با تو عداوت دارند دوست صميمى شوند [1]

2- انسان در برابر طوفان وساوس‌

در مسير دور و درازى كه انسان به سوى سعادت و جلب رضاى خدا دارد گردنه‌هاى صعب العبورى است كه شياطين در آنجا كمين كرده‌اند، و اگر انسان تنها بماند هرگز توانايى پيمودن اين راه را ندارد، بايد دست به دامن لطف الهى زند، و با تكيه و توكل بر او اين راه پر خطر را بسپرد، هر گاه طوفانها شديد و شديدتر مى‌شود او بيشتر به سايه لطف خدا پناه برد.

در حديثى مى‌خوانيم كه در حضور پيامبر ص يكى نسبت به ديگرى بدگويى كرد، آتش غضب در دل او افروخته شد پيامبر فرمود:

انى لاعلم كلمة لو قالها

[1] نور الثقلين جلد 4 صفحه 549