و خفه كردن صداى مناديان حق و عدالت، محيط را آن چنان پر از جنجال مى‌كنند، كه هيچكس صداى آنها را نشنود، و با توجه به اينكه" و الغوا" از ماده" لغو" معنى گسترده‌اى دارد و هر گونه كلام بيهوده‌اى را شامل مى‌شود، وسعت اين برنامه روشن خواهد شد.

گاه با جار و جنجال و سوت و صفير.

گاه با داستانهاى خرافى و دروغين.

گاه با افسانه‌هاى عشقى و هوس‌انگيز! گاه از مرحله سخن نيز فراتر رفته، مراكز سرگرمى و فساد، و انواع فيلمهاى مبتذل، و مطبوعات بى‌محتواى سرگرم كننده، و بازيهاى دروغين سياسى و هيجانهاى كاذب، و خلاصه هر چيزى كه افكار مردم را از محور حق منحرف سازد به وجود مى‌آورند.

و از همه بدتر اينكه گاه بحثهاى بيهوده‌اى در ميان دانشمندان يك قوم مطرح مى‌كنند و چنان آنها را به قيل و قال در باره آن وا مى‌دارند كه هر گونه مجال تفكر در مسائل بنيادى از آنها گرفته شود.

ولى آيا مشركان توانستند با اين اعمالشان بر قرآن غلبه كنند؟ نه! آنها و شيطنتهايشان بر باد رفت، و قرآن روز به روز گسترده‌تر و پربارتر شد و در سراسر جهان درخشيدن گرفت.

آيه بعد به مجازات شديد اين گونه افراد اشاره كرده مى‌فرمايد:" به طور مسلم به كافران- و در صف مقدم آنها، افرادى كه مردم را از شنيدن آيات الهى باز مى‌داشتند- عذاب شديدى مى‌چشانيم" (فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذاباً شَدِيداً).

اين عذاب ممكن است در دنيا به صورت اسارت و كشته شدن به دست لشكريان ظفرمند اسلام باشد، و يا در آخرت، و يا هر دو.