27- به طور مسلم به كافران عذاب شديدى مى‌چشانيم، و آنها را به بدترين اعمالى كه انجام مى‌دادند جزا مى‌دهيم.

28- كيفر دشمنان خدا آتش است كه در آن سراى جاويدشان است، جزائى است در مقابل اينكه آيات ما را انكار مى‌كردند.

29- كافران گفتند: پروردگارا! آنهايى را كه از جن و انس ما را گمراه كردند به ما نشان ده تا زير پاى خود بگذاريم (و لگدمالشان كنيم) تا از پست‌ترين مردم باشند!

تفسير:

جنجال كنيد تا صداى دلنواز قرآن را نشنوند!

به تناسب بحثهايى كه در باره بعضى اقوام پيشين، قوم عاد و ثمود، در آيات گذشته آمد، و نيز به تناسب همنشينان بد سيرتى كه حقايق را در نظر انسان وارونه جلوه مى‌دهند، آيات مورد بحث گوشه‌اى از انحراف و بد انديشى مشركان عصر پيامبر ص را مجسم مى‌سازد.

در بعضى از روايات آمده است كه هر گاه پيامبر ص در مكه صداى خود را به تلاوت قرآن مجيد و كلمات شيرين و جذاب و پر محتواى خداوند بلند مى‌كرد مشركان مردم را از او دور مى‌كردند، و مى‌گفتند: سوت و صفير بكشيد، و صدا را به شعر بلند كنيد تا سخنان او را نشنوند! [1] قرآن مجيد در آيات فوق به اين معنى اشاره كرده، مى‌گويد:" كافران گفتند: گوش به اين قرآن فرا ندهيد و به هنگام تلاوت آن لغو و باطل سر دهيد و جنجال كنيد تا غالب شويد"! (وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ‌).

اين يك روش قديمى براى مبارزه در برابر نفوذ حق است كه امروز نيز به صورت گسترده‌تر و خطرناكترى ادامه دارد كه براى منحرف ساختن افكار مردم‌

[1]" تفسير مراغى" جلد 24 صفحه 125 و" تفسير روح المعانى" جلد 24 صفحه 106