" پاسخ عذر آنها جز اين نيست كه مى‌گويند به خدايى كه پروردگار ما است سوگند كه ما مشرك نبوديم، ببين چگونه به خودشان نيز دروغ مى‌گويند، و آنچه را به دروغ شريك خدا مى‌پنداشتند از انظارشان گم مى‌شود"! در پايان آيه مى‌فرمايد:" اينگونه خداوند كافران را گمراه مى‌سازد" (كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكافِرِينَ‌).

كفر و لجاجت آنها پرده و حجابى بر قلب و فكر آنها مى‌شود، لذا راه مستقيم حق را گذارده، در بيراهه گام مى‌نهد، و در قيامت نيز از راه بهشت محروم شده به بيراهه دوزخ كشيده مى‌شوند، آرى اينچنين خداوند كافران را گمراه مى‌سازد.

از مخالفت با پيامبران و كشتن مؤمنان و در فشار گذاردن محرومان و مستضعفان لذت مى‌برديد، و از ارتكاب گناهان و قانون‌شكنيها در خود احساس غرور و سربلندى مى‌كرديد، اكنون بايد كفاره آن همه شادى بيجا و غرور و غفلت و مستى شهوت را در ميان اين غل و زنجيرها، و در لابلاى شعله‌هاى آتش بدهيد.

" تفرحون" از ماده" فرح" به معنى شادى و خوشحالى است كه گاهى ممدوح است و شايسته، همانگونه كه در آيه 4- 5 سوره روم آمده است‌ وَ يَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ‌:" در آن روز (كه روميان اهل كتاب بر مشركان مجوس پيروز گردند) مؤمنان شاد خواهند شد.

و گاه مذموم است و بر اساس باطل، چنان كه در داستان قارون در آيه 76