دو جانبه به نحو احسن تامين مى‌كند.

1- نخست اينكه: آنان با تمام دل و جان متوجه پروردگار خويش‌اند و ايمان قلب آنها را روشن ساخته و به همين دليل در برابر اعمال خويش به شدت احساس مسئوليت مى‌كنند، مى‌فرمايد:" همان كسانى كه مى‌گويند پروردگارا! ما ايمان آورده‌ايم، گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب آتش نگاهدار" (الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا إِنَّنا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ قِنا عَذابَ النَّارِ).

2-" آنها كه صبر و استقامت دارند" و در برابر حوادث سخت كه در مسير اطاعت پروردگار پيش مى‌آيد، و همچنين در برابر گناهان و به هنگام پيش آمدن شدائد و گرفتاريهاى فردى و اجتماعى، شكيبايى و ايستادگى به خرج مى‌دهند (الصَّابِرِينَ‌).

3-" آنها كه راستگو و درست كردارند" و آنچه در باطن به آن معتقدند در ظاهر به آن عمل مى‌كنند و از نفاق و دروغ و تقلب و خيانت دورند (وَ الصَّادِقِينَ‌).

4-" آنها كه خاضع و فروتن هستند" و در طريق بندگى و عبوديت خدا بر اين كار مداومت دارند (وَ الْقانِتِينَ‌). [1] 5-" آنها كه در راه خدا انفاق مى‌كنند" نه تنها از اموال، بلكه از تمام مواهب مادى و معنوى كه در اختيار دارند به نيازمندان مى‌بخشند (وَ الْمُنْفِقِينَ‌).

6-" و آنها كه سحرگاهان، استغفار و طلب آمرزش مى‌كنند

[1]" قانتين" از ماده" قنوت" به معنى خضوع در برابر پروردگار و هم به معنى مداومت بر اطاعت و بندگى تفسير شده است.