باشد، و عمل صالح و فساد در ارض ناظر به جنبه‌هاى اجتماعى.

ولى تاكيد مناسبتر به نظر مى‌رسد.

2- اين آيات ناظر به كيست؟

در روايتى در تفسير اين آيات مى‌خوانيم: الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌:

به امير مؤمنان على ع و يارانش اشاره مى‌كند، در حالى كه:" كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ‌:" اشاره به مخالفان آنها است‌ [1] در حديث ديگرى كه" ابن عساكر" از" ابن عباس" نقل كرده، آمده است كه منظور از" الَّذِينَ آمَنُوا"" على" ع و" حمزه" و" عبيده" هستند كه در ميدان بدر در مقابل" عتبه" و" وليد" و" شيبه" از سپاه شرك قرار گرفتند (و با آنها پيكار تن به تن كردند و بر آنها غالب شدند) و منظور از" كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ‌" سه نفر نامبرده كه از لشكر كفر و شرك است كه در برابر آنها قرار گرفته‌اند [2] روشن است كه معنى اين روايات انحصار مفهوم آيه در افراد خاصى نيست، بلكه بيان شان نزول يا مصداقهاى روشن و بارز اين آيه است.

[1] تفسير" نور الثقلين" جلد 4 صفحه 453 (حديث 37).

[2] تفسير" روح المعانى" جلد 23 صفحه 171.