4- وسوسه‌هاى شيطان در روح بزرگ ابراهيم اثر نگذاشت‌

از آنجا كه امتحان ابراهيم يكى از بزرگترين امتحانات در طول تاريخ بود، امتحانى كه هدفش اين بود قلب او را از مهر و عشق غير خدا تهى كند، و عشق الهى را در سراسر قلب او پرتوافكن سازد، طبق بعضى از روايات شيطان به دست و پا افتاد، كارى كند كه ابراهيم از اين ميدان پيروزمند بيرون نيايد، گاه به سراغ مادرش" هاجر" آمد، و به او گفت مى‌دانى ابراهيم چه در نظر دارد؟ مى‌خواهد فرزندش را امروز سر ببرد! هاجر گفت: برو سخن محال مگو كه او مهربانتر از اين است كه فرزند خود را بكشد، اصولا مگر در دنيا انسانى پيدا مى‌شود كه فرزند خود را با دست خود ذبح كند؟

شيطان به وسوسه خود ادامه داد و گفت او مدعى است خدا دستورش داده.

هاجر گفت: اگر خدا دستورش داده پس بايد اطاعت كند و جز رضا و تسليم راهى نيست!! گاهى به سراغ" فرزند" آمد و به وسوسه او مشغول شد از آن هم نتيجه‌اى نگرفت، چون اسماعيل را يك پارچه تسليم و رضا يافت.

سرانجام به سراغ" پدر" آمد و به او گفت ابراهيم! خوابى را كه ديدى خواب شيطانى است! اطاعت شيطان مكن! ابراهيم كه در پرتو نور ايمان و نبوت او را شناخت بر او فرياد زد دور شو اى دشمن خدا [1] در حديث ديگرى آمده است: ابراهيم نخست به" مشعر الحرام" آمد تا پسر را قربانى كند، شيطان به دنبال او شتافت، او به محل" جمره اولى" آمد شيطان به دنبال او آمد، ابراهيم هفت سنگ به او پرتاب كرد، هنگامى كه به‌

[1] تفسير" ابو الفتوح رازى" جلد نهم صفحه 326 (ذيل آيات مورد بحث).